Fort bij Hinderdam

Het (eiland)fort bij Hinderdam is in oorsprong niet aangelegd als onderdeel van de Stelling van Amsterdam. Op dit zeer strategisch gelegen eilandje, midden in de rivier de Vecht van waaruit beide oevers van deze rivier gemakkelijk te verdedigen waren, werd namelijk al in de zeventiende eeuw een verdedigingswerk aangelegd. Deze slechts uit een aarden schans bestaande stelling werd niet veel later opgenomen in de Hollandse Waterlinie.

Toen aan het einde van de negentiende eeuw het plan voor de verdediging van de stelling Amsterdam werd ontwikkeld werd deze positie bij Hinderdam, samen met het iets noorderlijker gelegen fort Uitermeer en de vestingen Muiden en Weesp (die ook tot de Hollandse Waterlinie behoorden) aan deze nieuwe verdedigingslinie toegevoegd. Bij die gelegenheid werd de bestaande, uit baksteen opgetrokken, bebouwing voor een groot deel vervangen door betonnen nieuwbouw. Ook werden er extra geschutsstellingen aangelegd.

Omdat dit fort altijd een zeer geïsoleerde positie innam en sinds het midden van de vorige eeuw niet meer werd gebruikt, heeft er zich een heel bijzondere flora en fauna weten te ontwikkelen. Op grond daarvan werd het hele eiland rond 1990 tot officieel natuurmonument uitgeroepen. Natuurmonumenten laat nu bewust de natuur de nog aanwezige restanten van het militaire verleden uitwissen.